سندروم موش مردگی

من همیشه ناراحتم. اما چیزی هست که باید بهش اعتراف کنم. اونم سندروم موش مردگیه.

من دوست دارم مردم بهم ضربه بزنن. چرا؟ چون بعدش ناراحت باشم و بگم بهم ضربه زدن و من مظلومم. به همین سادگی.

دوست دارم بقیه با من قطع رابطه کنن که بگم من کاری نکردم، یه جور میل به جلب توجه یا خود نابودگری. ناعادلانه و خودخواهانست ولی دارم سعی میکنم برطرفش کنم. تو ذهنم همه رو قضاوت میکنم ولی به زبون نمیارم. و بعد میگم که من قضاوت نمیکنم کسی رو.

خباثت کثیفی درونم درحال رشده که دلم میخواد دربارش به همه هشدار بدم. بگم ازم فاصله بگیرید که ممکنه بیشعوریم دلتون رو بشکنه.

احساس میکنم آلوده به پلیدی شدم. شاید ابلیس درونم داره زمزمه میکنه. شاید ذهنم بیماره.

نمیدونم.

از من فاصله بگیرید! نمیدونید که بلایی ممکن سرتون بیاد!



نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد